The Shape of Water

Balon filmlerin yönetmeni Guillermo del Toro'nun Venedik'ten Altın Aslan alan son filmi The Shape of Water, yine del Toro'nun diğer filmleri gibi (örn: Pan'ın Labirenti) neden bu kadar çok övgüye mazhar olduğunu anlayamadığım bir film oldu. Öyle ki, filmekimi'nde bilet almıştım bu filme ve uyuyakalmıştım. Uyuduğuma değmiş.

The Shape of Water, 2017

Bilimsel araştırmalar tesisine getirilen bir canlının ve o tesiste temizlik görevlisi olarak çalışan Elisa Esposito'nun (Sally Hawkins) ilişkisini anlatıyor The Shape of Water. Her sabah yumurtalar haşlanırken mastürbasyonunu yapan ve ardından otobüs ile işe giden yani oldukça rutin bir hayatı olan Elisa, elektro şok ile cezalandırılan bu canlı için adeta bir kahraman olur. Onu ölüme götürülmek üzereyken Sovyet ajanı ile birlikte tesisten kurtaran ve büyük bir aşk yaşayan Elisa'nın hikayesi ne yazık ki bana geçmedi. Ayrıca Sally Hawkins'in çok övülen performansı da.. Yalnız Michael Shannon yine çok iyi. Nocturnal Animals'ta gördüğüm müthiş performanstan sonra bunu da sevdim.

Filmde zayıf olan çok şey var. Eşcinsellik ve ırkçılık az da olsa film yedirilmeye çalışılmış ama olmamış, Soğuk Savaş Dönemi Amerikan-Sovyet çatışmasına yer verilmiş fakat çok havada kalmış, insan-tanrı çatışması var gibi, türler arası ilişki var. Var oğlu var. Ama ne için var? Hikayeye ne katıyor. Doğru dürüst hiçbir şey.

The Shape of Water'ın Venedik'te, Altın Küre'de falan Three Billboards'u geride bıraktığını düşününce, sanki baya haksızlık yapılmış.