 |
| Aquarius, Kleber Mendonça Filho |
Kanser tedavisi görev ve hastalığı atlatan Clara, bir sahil kasabasında yaşlılığını geçirmektedir. Öyle aman aman yaşlı değil aslında fakat çok genç de değil Clara. Her neyse. İnşaat firmasının başındaki ihtiyar ve veliahtı olan torunu Clara'yı ziyarete gelip binadaki herkesi ikna ettiklerini söyler ve artık kendisinin de uzlaşmaya razı olmasını isterler. Clara yanaşmaz. Kendince makul sebepleri vardır. Nostaljisi vardır, o paraya ihtiyacı yoktur, evin her köşesinde anıları canlanır, e sahildedir lokasyon harikadır gibi...
Bu hikaye herhalde filmi izleyen pek çok Türk'e Fikirtepe'deki evini vermeyen vatandaşı hatırlatacaktır. Çevresindeki tüm arsalar inşaat firmalarınca satın alınmışken tek başına direnen o vatandaş benim için İstanbul'un sembol hareketlerinden birine imzasını atmıştır. Clara da tıpkı o abi gibi direnir.
Film bu güzel, güncel, gelişmekte olan ülkelerde görülen kentin yeniden inşası problemini merkezine almış. Bu hikayeyi Clara'nın cinselliğiyle az çok zenginleştirmiş. Elinde gücü bulunduranların kabalığını, nezaketsizliğini ve hukuktan herhangi bir korkuları olmamasını eleştirmiş. Hepsi takdire şayan. Lakin filmin başka sorunları var.
Süre haddinden fazla uzun. Gereksiz sahneler var. Gereksiz uzatılmış sahneler var. Tempoda sorun var. Ani bir şey oluyor, devamında aksiyonun hızlanarak veya aynı tempoyla devam etmesini bekliyorsun ama bir anda her şey duruluyor. Kurgusunda sorunlar var. Bu sorunları olmasa herkese önerilecek bir film olurmuş fakat bu haliyle yalnızca festival izleyicisi bu filmi sevebilir.
Kadın başrol oyuncu Sonia Braga gerçekten çok iyi. Hakkını vermek lazım. Zaten pek çok yerden filmdeki rolüyle ödülü almış ve hak etmiş.
