Film için tek kelimelik bir şey söyleyecek olsam “soğuk”
derdim. Hem atmosferi, hem karakterleri, hem renkleri, hem geçtiği coğrafya… Bu
soğukluğun zaten Polonyalı yönetmen Tomasz Wasilewski tarafından bile isteye
tercih edildiği açıkça ortada.
Farklı kadınların, birbiriyle neredeyse ortak bir temaya
sahip olan hayatlarını anlatan film sizi içine zor çekiyor. Atmosferin
soğukluğu gibi soğuk kalıyorsunuz filme. Bunun ise bilinçli bir tercih olduğunu
düşünmüyorum. Bu biraz karakterlerin çok iyi – derin işlenmemesinden
kaynaklanıyor. Pat diye bir karakterin hayatının içinde düşüyorsunuz. Siz daha
olanı biteni anlarken veya o karakteri hissetmeye başlarken o karakterin bölümü
bitiveriyor. Bağlantı kurmak zor.
Ayrı ayrı bölümlerin her biri eşdeğer ilgi çekicilikte de
değil. Bir yemek sahnesiyle açılan ve depresif kadın karakterimizin eşiyle daha
doğrusu ailesiyle yaşadığı sorunlara odaklanan ilk bölüm, din eleştirisiyle de
nispeten ilgi çekiyor. Buna belki filmin başlangıcı olduğu için de ilgi çekiyor
diyebiliriz. İzleyici henüz açıktır, yorulmamıştır. İlerleyen süreçte algı
kanalları kapanıyor.
